podpal|ić

pf — podpal|ać impf vt 1. (wzniecić pożar) to set fire (coś to sth); to torch pot.

- podpalił stodołę w zeszłym roku he torched the barn last year

2. (spowodować zapalenie się) to kindle [ogień]

- podpalić drewka w piecu to light some sticks in the stove

- podpalić stos zeschłych liści to set fire to a heap of dry leaves

3. (przypalić) podpalić cukier na złoty kolor to heat up sugar until it turns brown, to caramelize sugar